Op dezelfde dag twee keer verregenen is de afgelopen weken geen uitzondering gebleken. En elke week is het net weer een paar graden kouder. En een paar minuten eerder donker. De uur tijdwinst op zaterdagnacht is een schrale troost wanneer ik uit college de natte zwarte nacht in stap.
Ik heb geprobeerd er wat van te maken: paraplu bij me, de tram, de hele dag binnen blijven.. toch heeft het iets provosorisch, het gevoel dat ik onder minder dan maximale omstandigheden moet opereren.
De collegevrije week vorige week was het teken dat ik al een kwart van mijn eerste masterjaar heb afgerond en de met de ademruimte die deze gelegenheid me gaf heb ik me een week lang toegelegd op al het plezante. De reeks evenementen die zich nauwsluitend aandienden waren een voor een plezierige verrassingen.
Een basketballkamp in de bossen met veel goede bekende en interessante onbekende gezichten, een knuffelbare death metal band in Eindhoven met een onverwachte designweek afterparty. Indrukwekkende afstudeerprojecten aan de DesignAcademy waaronder een computerprogramma dat op eigenbeeld schoenen ontwerpt en een fotoboek van een moer die zich realiseerde een diamand te zijn.
De vriend van mijn zusje was op Maandag in de finale van Rock Nation de verliezend bassist, maar dat hoorden we donderdag pas en kon de avond niet verpesten. Waar het uiteindelijk aan gelegen heeft weet ik niet, maar dat hij ondanks zijn afgeronde opleiding op de Rock Academy het onderspit heeft gedolven heeft misschien te maken dat het zijn tegenstander niet aan de nodige tattoeages in zijn gezicht heeft ontbroken. Het huis stond bij onze favoriet sowieso op zijn kop.
Verder ben ik meerdere avonden met wisselende samenstellingen in cafes en bars te bewonderen geweest, een tijdverdrijf dat ondanks zijn minimale elan mij telkenmale bekoort door de nabijheid van vrienden in een rare bui en vreemden in een benaderbare stand. Het uurtje extra op zaterdag is ook in deze linie gesneuveld, zich opofferend voor een enigzins fatsoenlijke bedtijd van 6.oo u in de morgen.
En nu zijn de colleges weer begonnen en is de regen nog steeds niet opgehouden. En de tram is langzaam en zweterig, binnenblijven wekt melancholie en de paraplu houdt je broek niet droog.. dus toch maar weer bij thuiskomst naast de verwarming met de natte broek en koude handen.
