Met donderend geraas kwamen ze naar beneden, de dames van Athlone, koeltorens die 40 jaar lang de wijk op de kaapvlakte haar unieke karakter hadden gegeven. Tienduizenden mensen hadden zich verzameld nadat was aangekondigd dat op Zondag om twaalf precies twee afgemeten implosies een einde zouden maken aan de twee kenmerkende gezichten van Kaapstad. Sommige keken vanaf 'Rhodes Memorial', hoog op de berg boven de Universiteit van Kaapstad. Anderen hadden een uitkijkpost ingericht op de verafgelegen Signal Hill. Diegene met de minste bezorgdheid omtrent brokstukken of de verwachte verkeerschaos vanwege afgesloten wegen reden naar naastgelegen wijken Langa en Pinelands.
Het had allemaal een erg festieve sfeer, zoals dat wel vaker gebeurt wanneer ze,
zoals mijn huisgenoot het omschreef, ‘van niets iets maken’. Grappende mannen hadden ladders meegenomen en stonden tegen hekken aangeleund, families hingen rond in hun zondags best, en de politie maande auto’s om te draaien. Af en toe kwamen slierten bewolking over, maar de miezer kon de pret niet verpesten.
Toch waren lang niet alle ogen gericht op de torens toen met een schelle klap, als van metaal op metaal, de immense gebouwen in enkele seconden inelkaar brokkelden. De sirenes hadden ons gewaarschuwd, maar eenieder die eerder die dag de tijd op zijn horloge had gecheckt wist dat er nog vier minuten te gaan waren. Net als velen deed ik de sirenes af als een 'nog vijf minuten' signaal.
Het was het enorme geluid dat mijn blik naar de torens trok, die inmiddels door de vertraging van geluid, al halverwege hun eenrichtingsweg waren. Niet iedereen was zo fortuinlijk: verder weg waren de torens op het moment dat het geluid de oren bereikte als helemaal tot stof vergaan. Tot grote verbazing van vele verbolgen feestgangers was het enige dat ze van de explosie zagen een grote wolk stof.De keuze voor de voortuidige ontploffing was van technische aard en had te maken met een naderende bui. Toch werd het voorval de dynamietici niet in dank af genomen. Op de vraag of de snelweg nu ook 3,5 minuten eerder weer open zou gaan reageerde de agent wat nors: ook hij zal de explosie waarschijnlijk hebben gemist. En zo gek is
het ook eigenlijk niet dat de meeste mensen om 11.56.33 nog niks verwachtten: in een stad waar alles rustigaan gebeurt zal het de eerste keer zijn geweest dat een officiele gelegenheid te vroeg heeft plaatsgevonden.
