Decemberrust en vreten

Ik zit in mijn achtertuin, een prachtig achterplaatsje in warm oranje-rood, omringd met groene klimmers en een immense Olifants-oorplant, die als een berenklauw zo groot groeit in de zomerwarmte van de afgelopen weken en dagelijks met grote slokken geniet van de bewatering die hij ontvangt van de buitendouche. De computer speelt tot mijn geruststelling de muziek die ik over de afgelopen maanden heb weten te vergaren, een belangrijk feit als je weet wat het is om in de loop van enkele weken maar vijf cd’s te hebben om naar te luisteren. Het semester is ten einde, al loopt mijn werk voor mijn te schrijven scriptie gewoon door.

Mijn leven in de afgelopen weken is behoorlijk hectisch geweest. In de eerdere maanden had ik niet altijd evenveel te doen, maar de nieuwheid en daarmee gepaarde onhandigheid hielden me toch wel bezig. Veel van het werk voor mijn cursussen kwam vervolgens in de latere maanden, mede dankzij bureaucratische problemen omtrent de inschrijving voor een vak. Langere tijd heb ik met onzekerheden geleefd over uiteindelijk bureaucratisch en academisch succes, en hoewel ik meestal de mantra “het komt allemaal wel goed, op de een of andere manier” in redelijke rust voor mezelf wist te herhalen, leverde het constant moeten zoeken naar een nooduitgang en tussenweggetjes een behoorlijke hoeveelheid stress op.

De afgelopen weken zijn de meeste internationale studenten vertrokken, hetgeen toch een redelijk gat slaat in mijn vriendenbestand. De late inleverdatum van mijn paper en het aanvangen van de reisgidscursus twee weken geleden viel samen met een grote hoeveelheid afscheidsfeestjes, en iedereen weet dat afscheidsfeestjes de enige feestjes zijn die je niet kan missen, zeg maar vanwege de geografische implicaties rondom later contact. Dit alles viel samen met de eerste echte hittegolf van het jaar. Het resultaat was een hectisch studeren in de vrije uren, bezoeken aan de stranden en vele met gezelligheid afgevulde braais met vrienden die nu uit mijn leven zijn weggereisd.

De zwevende staat waarin ik me nu bevind met een vrije dag in het vooruitzicht en geen directe prioriteiten is dus ietwat atypisch en op hetzelfde moment bijzonder prettig. Het idee dat het al weken December is wil niet helemaal doordringen, de registers die hier geschakeld zijn aan deze maand zijn namelijk van een ander formaat en kaliber. Veel Capetonians pakken gedurende deze maand de biezen en rennen weg naar een vakantiehuis in de Oostkaap, aan de Westkust of in Mozambique, terwijl het hippe maar snelle stadsvolk uit Johannesburg in grote getale afreist naar de oceaan- en natuurpracht van het Kaap schiereiland. Deze volksverhuizing zorgt er voor dat in de komende maanden Kaapstad bruist van het leven, maar dat parkeerplaatsen schaars zijn, stranden vol en vele paden enorm begaan.

De feestdagen dienen zich aan met de permanente geur van barbeque. De eerste uitnodigingen voor oud-jaarsfeestjes zijn binnen. Nu wordt het ienemienemutten tot het laatste moment. Sommige dingen zijn overal hetzelfde.