Het jaar van de Reus

Gisteren heb ik geleerd dat je hier aan de hand het sterrenbeeld Orion kan zien hoe laat het is. Wat er nog meer voor waarheden in de sterren zitten verstopt voor het nieuwe jaar is me nog steeds een raadsel, maar ik zie het jaar met graagte tegemoet.

Ik houd me ondertussen op in Sihanoukville, de enige ontwikkelde badplaats van Cambodja, een land dat zich met zijn tegenstellingen van me meester heeft gemaakt. Een opvolging van meerdere verschrikkelijke regimes heeft het land tot 94 in zijn greep gehouden en het is er aan af te zien. Toch staat het land al weer aardig op zijn benen en is het bijvoorbeeld de grootste leverancier van de jullie welbekende Pangasius vis die op elke grootstedelijke menukaart zijn intrede heeft gedaan. Voor de hoeveelheid ellende echter zijn de mensen ongelofelijk vriendelijk, en hoewel ik met slechts het bezoeken van touristische trekpleisters als Snookyville, Phnom Penh en Siem Reap geen genuanceerd beeld kan vormen voel ik me ook hier weer meer dan welkom.

Het eeuwenoude tempelcomplex Angkor Wat was zeker een hoogtepunt, en de drie dagen die we hebben gebruikt om rond de tempels te dwalen was er geen enkele teveel. Nu weet blijkbaar de hele wereld dit want een korte wandeling rond de tempel geeft je de mogelijkheid gidsen te horen verklaren in Khmer, Chinees, Japans, Engels, Frans, Spaans en Italiaans. De hele wereld komt naar Cambodja voor deze prachtige schatten uit het verleden, en mocht je ooit de kans krijgen: ik kan je alleen maar aanraden hetzelfde te doen.

Ok, ik weet het nu wel, en de meesten van jullie ook. Ik ben lang. Maar de hoeveelheid opmerkingen die ik er dagelijks over te verstouwen krijg is gestegen tot een "alltime high". Ze vallen verschillend, de ene keer kan ik niets anders dan gelaten glimlachen en de andere keer ontsnapt me een zucht. Maar met het vooruitzicht van nog acht maanden in het buitenland weet ik wat in 2008 het leitmotiv zal zijn. Overmorgen begint het jaar van de reus.

Oudjaar, ik maak me elk jaar weer druk wat er mee te doen. Waar het te vieren en met wie. uitnodigingen tellen, polsen, beslissingen uitstellen en op het allerlaatste moment toezeggen. Dit jaar is het niet anders, al is het nu besloten: een drie podia tellend Henk style feest ( dehenk.nl ) op een onbewoond eiland voor de kust, van zonsondergang tot zonsopgang. Met alle redelijkheid: het had minder mooi kunnen uitpakken :)

Voor ieder een prettig uiteinde, en nog succes met het uitselecteren van alle opties. En even ter vergoelijking: zolang je je goede humeur maar meeneemt kan het feest niet stuk.

Tot volgend jaar,

Rein